شاید یکی از سخنان غیر قابل پذیرش این باشد که : " برای ارتباطات انسانی قوانینی مشخص وجود دارد".
اما واقعیت این است که هرچند نمی توان از اصولی مطلق در روابط با دیگران دفاع کرد ولی این واقعیت نیز وجود دارد که اکثریت مطلق انسانها تحت تاثیر عواملی مشترک ، پاسخهایی مشابه می دهند.
تقریبا:
- همه انسانها به دشمنی و ابراز دشمنی پاسخی مثبت نمی دهند.
- همه آدمها از مهربانی و محبت و احترام لذت می برند و ...
- و تمامی این اشتراکات و همسویی ها در نتیجه قوانین زیر شکل می گیرد که ما از آنها بعنوان "قوانین طلایی ارتباطات انسانی" نام می بریم.
قانون اول: اطلاعات مقدمه برقراری ارتباطات است.
- به این معنا که هر چقدر افراد درباره یکدیگر اطلاعات بیشتری داشته باشند احتمال برقراری ارتباط در بین آنان بیشتر می شود یعنی کسانی که بیشتر درباره هم اطلاعات دارند راحت تر ارتباط برقرار می کنند تا کسانی که شناختی از همدیگر ندارند.
قانون دوم : ارتباطات منجر به خلق اعتماد می شود.
- وقتی ارتباطات بین افراد گسترش می یابد بیشتر همدیگر را می شناسند و نسبت به داشته ها و نداشته ها و اخلاقیات یکدیگر با اعتماد بیشتر و تردید کمتری درباره یکدیگر قضاوت می کنند.
قانون سوم : اعتماد به مشارکت می انجامد.
- اعتماد به دیگران سرچشمه مشارکت و همکاری با دیگران است یعنی وقتی ما نمی توانیم به کسی اعتماد کنیم حتی در سخن گفتن با او مشارکت نمی کنیم لذا میزان اعتماد به دیگران با میزان مشارکت و همکاری با آنان رابطه ای مستقیم دارد.
این قوانین مهمترین اصل ارتباطات انسانی را به ما معرفی می کند. اطلی که به ما می گوید اطلاعات مقدمه ارتباطات و ارتباطات زمینه ساز اعتماد و اعتماد بستر مشارکت است.
اطلاعات ....> ارتباطات .....> اعتماد ......> مشارکت
نویسنده: احمد یحیایی ایله ای
وبلاگ: ارتباطات اجتماعی
