من پروردگار تو هستم و امروز به همه مشکلات تو رسیدگی می کنم. به یاد داشته باش که من هیچ نیازی به تو ندارم. چنانچه زندگی تو را در موقعیتی قرار داد که در توان تو نبود هیچ کوششی برای حل آن نکن و فقط آن را به من واگذار کن و در صندوق نامه ای به خدا بیانداز!

گره همه مشکلات باز خواهد شد. البته در مجرای زمانی من. زمانی که آن را به صندوق انداختی با نگرانی و دلواپسی های خود بر آن تمرکز نکن. در عوض به همه چیزهای خوبی که داری فکر کن. چیزهایی که موهبت های زندگی محسوب می شوند.

چنان چه خود را در ترافیک سنگین خیابان یافتی که هیچ گونه راه فراری ندارد نا امید نشو. بدان مردمی در این جهان زندگی می کنند که حتی داشتن اتومبیل شخصی و رانندگی کردن را در خواب هم نمی بینند.

چنانچه یک روز کاری را سپری کردی به کسی فکر کن که چند سال است بیکار است.

چنانچه در روابط عاطفی خود دچار یاس و نا امیدی شدی به کسی فکر کن که هیچگاه طعم دوست داشتن و دوست داشته شدن را نچشیده است.

اگر غصه میخوری که تعطیلات آخر هفته خراب شده است به زنی فکر کن که برای سیر کردن شکم بچه هایش هفت روز هفته را روزی 12 ساعت در حال انجام کاری طاقت فرساست.

اگر اتومبیلت در وسط جاده خراب شد و تو کیلومترها دورتر از شهر مانده ای به شخصی فکر کن که معلول و ناتوان است و در آرزوی پیاده روی.

چناچه در آینده موی سپیدی بر سرت دیدی به کسی فکر کن که مبتلا به سرطان است و در حال شیمی درمانی و آرزوی نگاه کردن در آینه و مرتب کردن موهایش را دارد.

اگر خود را قربانی جهالتها - حقارتها - تندخوییها و سستی های دیگران یافتی به یاد داشته باش که: ممکن بود تو خود یکی از آنها باشی.

شکر گذار باش زیرا افرادی در این کره خاکی زیسته اند که حتی فرصت دوباره ای نداشته اند و خیلی زود چشم از این دنیا فرو بسته اند.