این گیاه همچنین دارای عملکرد مؤثر و اثبات شده ضد‌سرطانی، ضد‌میکروب قوی علیه باکتری‌های بیماریزا، ضد‌انگلی (کرم‌های آسکاریس، قلابدار، کرمک) و ریارد یا آمیب، ضد‌رماتیسم، ضد‌قارچ (‌آفت دهانی، کچلی، پوستی)، ضد‌سم، مقوی معده و محافظ کبد، ضد‌درد، ضد‌حشره و مقوی میل جنسی نیز هست.

سیر به سبب داشتن اثراتی همچون ضد‌احتقانی، خلط آور، ضد‌اسپاسم، محرک دستگاه ایمنی بدن و اثر ضد‌ویروسی از دیر باز برای درمان بیماری‌های حاد و مزمن عفونی و غیرعفونی ریوی به کار می‌رود. حکیم ابن سینا از این گیاه برای درمان سل ریوی، آسم مزمن و برونشیت بهره می‌جسته است.

خاصیت ضد‌ویروسی سیر روی چندین نوع ویروس بیماریزای خطرناک به اثبات رسیده است؛ از جمله آنفلوانزا، تبخال و... . از آنجایی که اثر ضد‌ویروسی سیر ابتدا به سبب اثر گذاری مستقیم ترکیبات مؤثره عصاره آن صورت می‌گیرد سیر قادر خواهد بود به‌طور غیرانتخابی، سویه‌های متنوع‌تری از ویروس آنفلوانزا را مورد حمله قرار دهد.بیشتر این تاثیرات درمانی سیر، نه تنها در انسان بلکه در دام‌ها و حیوانات خانگی نیز قابل اعمال است.

همگی این واکنش‌های شگفت انگیز درمانی سیر بر طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها، مرهون مواد مؤثره شامل ترکیبات گواردی اسانسی (گلی کوزیدهای سولفوره که مسئول بوی آن نیز هست)، ویتامین‌ها به‌ویژه نوع C، E و بتاکاروتن و نیز آنزیم‌هایی همچون پراکسیداز، میروزیناز و گلوکوسینولاز است.

از آنجایی که خواص اصلی درمانی سیر مربوط به مواد گوگردی آن است، بنابراین اعمال هرگونه واکنش خارجی همچون حرارت، ترشی و... که به‌طور مستقیم خود این مواد گوگردی را نابود سازد، یا به‌طور غیرمستقیم آنزیم‌های فعال‌کننده این ترکیبات مؤثره گوگردی را تحت‌تأثیر قرار دهد می‌تواند در کاهش قدرت عملکرد درمانی سیر مؤثر باشد.
چون مواد مؤثره سیر در اثر له شدن و تحولات آنزیمی متعاقب آن روی مواد گوگردی فعال می‌شود، بنابراین بلعیدن حبه نجویده آن، یا خشک کردن غیراصولی آن می‌تواند مانع بروز اثر درمانی چشمگیر گیاه شود.

هر چه بوی سیر بیشتر باشد، نشان دهنده بیشتر بودن مواد گوگردی آن در نتیجه اثرات به‌مراتب قوی‌تر آن است. مصرف مرتب روزانه حداقل 5-3 گرم سیر برای جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی – عروقی لازم است. برای تخفیف بوی دهان متعاقب مصرف سیر می‌توان بعداز خوردن آن از گشنیز، جعفری، سیب، برگ کاهوی تازه و یا سکنجبین استفاده کرد.اگر چه این‌گونه خواص سیر که در بالا گفته شده طی صدها و هزارها سال تجربه حیات بشری، آزموده و به اثبات رسیده است، ولی در مراکز پژوهشی دانشگاهی معتبر و بزرگ دنیا در 50 سال اخیر، بسیاری از این خواص به‌روش‌های مدرن به بوته آزمایش و پژوهش گذاشته شده و مهر تایید گرفته‌اند.

در همین راستا ما نیز به اتفاق گروه همکار در مطالعات تجربی خود در دانشگاه پزشکی تهران تعداد زیادی از خواص قلبی- عروقی، ضد‌میکروبی، ویروسی، قارچی، ضد‌سرطانی، ضد‌رماتیسمی، پوستی و... در قالب پژوهش‌های آزمایشگاهی، حیوانی و انسانی آن‌را آزموده و ادعاهای منابع طب سنتی درخصوص گیاه سیر را به اثبات رسانده‌ایم.

البته می‌توان گفت در زمان اعلام همه‌گیر‌ی‌های اینچنینی در جهان که امکان در اختیارگذاری مقادیر زیادی داروی تولیدی پیشگیری و درمان‌کننده برای خیل بزرگ جمعیت جهانی آن هم در مدت کوتاه عملا میسر نیست، می‌توان با مراجعه به ذخایر دانش کهن که حاصل تجربیات گرانقدر بشری طی قرون و اعصار است و توصیه آن از طریق رسانه‌ها از بعد فاجعه آمیز این‌گونه رخدادها کاست.

لازم به ذکر است از دیگر فرآورده‌های طبیعی مؤثر در بیماری‌ آنفلوانزا، گیاهان آویشن و زنجبیل و دارچین و نیز عسل طبیعی است.

شیوع آنفلوآنزای خوکی در 30 کشور/ مرگ 61 نفر در دنیا
سازمان جهانی بهداشت خبر داد: ویروس آنفلوآنزای A/H1N1 تاکنون در 30 کشور شیوع یافته و جان 61 بیمار را گرفته است. سازمان جهانی بهداشت در تازه ترین آمار خود شمار موارد مبتلا به آنفلوآنزای خوکی را پنج هزار و 251 نفر در مجموع 30 کشور اعلام کرد. تاکنون 61 مورد در اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند.

در مکزیک دو هزار و 59 مورد به این ویروس آلوده شده اند که تاکنون 56 مورد از این تعداد جان باخته اند. در اتحادیه اروپا، تاکنون 210 مورد بیماری تائید شده و برای اولین بار در فنلاند نیز دو مورد بیمار به ثبت رسیده است.

براساس گزارش رویترز، همچنین در آمریکا شمار بیماران به سه هزار و 9 مورد افزایش یافته و این ویروس تاکنون در 43 ایالت این کشور گسترده شده است. مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها در آتلانتا تعداد قربانیان ویروس A/H1N1 در این کشور سه مورد را اعلام کرد.

بیشترین تعداد موارد این بیماری در ایالت ایلینویز با 554 مورد به ثبت رسیده است.

خانه می‌ماندم اگر...
این را می‌گفتم اگر...
تصمیم دیگری می‌گرفتم اگر...
یا اگر با ماشین تصادف کنم، چه کار کنم؟
اگر بیکار شدم، چه کار کنم؟
اگر مریض شدم، چه کار کنم؟
نگرانی یک رفتار است؛ یک نوع عادت
فکر کردن. اگر والدین شخص به‌طور مزمنی نگران بوده باشند، احتمال اینکه آن شخص هم‌چنین حالتی داشته باشد، زیاد است و این حالت احتمالاً‌ به بچه‌هایش نیز منتقل خواهد شد. از آنجایی که نگرانی یک عادت رفتار است، می‌توان بر آن غلبه و رفتاری مثبت‌تری را جایگزین آن کرد.

نگران چه هستیم؟
مطالعات انجام‌شده درباره نگرانی نشان می‌دهد:
- 40 درصد موارد نگرانی‌ها
هیچ وقت رخ نمی‌دهد، بنابراین اساسا با احساس نگرانی، وقت خودمان را تلف می‌کنیم.
- 30 درصد آنچه نگرانش هستیم، اتفاق افتاده است. یاد بگیرید قدری بی‌خیال شوید و خودتان و سایرین را ببخشید. نمی‌توان گذشته را تغییر داد. هیچ‌کس نمی‌تواند این کار را بکند. گذشته را آنگونه که هست، بپذیرید و ادامه دهید.

- 12 درصد نگرانی‌ها بی‌مورد است، مانند اینکه دیگران درباره ما چگونه فکر می‌کنند.
- 10 درصد نگرانی‌های کوچک و بی‌اهمیت است، مانند نگرانی درباره اینکه ناهار چه بخوریم، نگرانی درباره دیر کردن و نگرانی درباره اینکه چه بپوشیم.
- 8 درصد از آنچه نگرانش هستیم، در واقع اتفاق می‌افتد.

- 4 درصد نگرانی‌های ما درباره چیزهایی است که در اختیار ما نیست. نمی‌توانیم نتیجه را عوض کنیم. این نگرانی‌ها شامل نگرانی درباره تندرستی، مرگ یک عزیز یا یک بلای طبیعی قریب‌الوقوع است. اغلب واقعیت این رخدادها قابل‌تحمل‌تر از خود نگرانی است.

- 4 درصد نگرانی‌های ما درباره چیزهایی است که نه کاملاً‌ بلکه قدری بر نتایج آن تسلط داریم. اساساً‌ فکر می‌کنم این نوع نگرانی نتیجه عمل یا بی‌عملی ما نسبت به مشکلات و چالش‌هایی است که با آن روبه‌رو هستیم.

با توجه به این آمارها، شاید بد نباشد این سؤالات را از خود بپرسید:

- چند بار شده که به خاطر موقعیتی که خارج از کنترل شماست، دچار تشویش بیش از اندازه شوید؟

- چرا اجازه می‌دهیم نگرانی به قدری به ما فشار بیاورد که عملاً‌ مریض شویم؟

- چرا انرژی روانی خودمان را با نگرانی هدر می‌دهیم؟
نمی‌توانم به جای شما به این سؤالات پاسخ دهم. آنچه می‌توانم پیشنهاد کنم، فنونی برای غلبه بر نگرانی است. تصمیم گرفتن برای دست برداشتن از عادت نگرانی بر عهده شماست.

چگونه می‌توان از نگرانی دست برداشت یا‌ آن را کم کرد؟

اگر آدم هر روز قدری نگران باشد، در یک عمر چند سال را از دست داده است. اگر مشکلی وجود دارد، اگر می‌توانید آن را برطرف کنید اما به‌خودتان یاد بدهید که نگران نباشید. نگرانی هیچ وقت چیزی را حل نمی‌کند.

1 - آماده رویارویی با بدترین موقعیت باشید، اما امیدوار باشید بهترین حالت پیش بیاید. این گفته دیل کارنگی در کتاب چگونه از نگرانی دست برداریم و تدریجاً‌ زندگی کنیم است. بدترین نتیجه ممکن را بپذیرید و آنگاه دست به کار شوید تا بدترین حالت را تغییر دهید و آن را بهتر کنید.

2 - دست به‌کار شوید. هر وقت متوجه شدید که تدریجاً‌ نگران شده‌اید، دست به کار شوید و سراغ کارهایی بروید که باید انجام دهید. اگر فهرست کارهایی را که باید انجام دهید، ندارید، آنها را فهرست کنید. اهداف و کارهایی را که برای تحقق آنها لازم است، به‌ترتیب بنویسید. یکی از فواید تهیه این فهرست این است که دیگر نگران نیستید که ممکن است چیزی مهم را فراموش کنید.

3 - حواس خود را به چیز دیگری معطوف کنید. به دوستی تلفن بزنید. کتابی بخوانید. فیلمی خوب ببینید. بچه‌ها را به پارک ببرید. پیاده‌روی کنید. کارهای زیادی است که می‌توانید انجام دهید.

4 - حمایت بطلبید. دوستان و خانواده می‌توانند منبع حمایت فوق‌العاده‌ای باشند، به‌خصوص اگر بگویند نظرشان چیست. گاهی اوقات صرف حرف زدن به از بین رفتن نگرانی کمک می‌کند.

5 - تصمیم بگیرید. اگر درباره یک مشکل حل نشده شخصی یا کاری نگران هستید، فرصت دارید که تصمیم بگیرید. وقتی تصمیم بگیرید چه کار کنید، می‌توانید تدریجاًً کارهایی برای به دست آوردن بهترین نتیجه انجام دهید.

6 - مستقیماً‌ با مشکل روبه‌رو شوید. معمولاً‌ این خود مشکل نیست که باعث نگرانی می‌شود، معمولاً‌ پیش‌بینی مشکل است که سبب نگرانی می‌شود. این مشکل چه تأثیری بر دیگران می‌گذارد یا آنان چه واکنشی نشان می‌دهند؟
هر چه سریع‌تر با مشکل مقابله کنید.

7 - تمرین آرامش کنید. اهمیت دارد که وقتی را صرف آرامش کامل خود بکنید. چشمانتان را ببندید و از طریق بینی نفس عمیق بکشید و از دهان آن را بیرون بدهید. با هر نفس به‌خودتان القای آرامش کنید. فقط چند دقیقه طول می‌کشد که تنش از بدن خارج شود.

8 - به چیزهای مورد علاقه گوش کنید. اینها می‌تواند موسیقی یا دیگر مطالب مورد علاقه باشد.

9 - یادداشت‌نویسی. بسیاری افراد پس از نوشتن چیزهایی که باعث نگرانی آنان می‌شود، احساس سبکی می‌کنند. در هنگام نوشتن، متوجه می‌شوید واقعاً از چه نگران هستید و بعد می‌توانید بی‌طرفانه به بهبود وضع بپردازید.

10 - مراقب خودتان باشید. زیاد استراحت کنید. برنامه غذایی سالم داشته باشید و ورزش کنید. وقتی بدن و ذهن خود را پرورش دهید، راحت‌تر می‌توانید مسائل را بررسی کنید. مواجهه با مسائل پیش‌بینی‌نشده آسان‌تر می‌شود.

11 - نعمت‌هایی را که دارید، بشمارید. چیزهای زیادی است که بابت آن شکرگذار باشید. به اطراف نگاه کنید. انسان در جهان زیبایی زندگی می‌کند. می‌توان شکرگذار داشتن تندرستی، خانواده، ذهن، کشور، خانه، شغل و حتی چیزهای کوچک‌تر بود.

12 - بر افکار خود نظارت کنید. مراقب افکار خود باشید و آماده باشید تا افکار مثبت را جایگزین نگرانی‌ها کنید. فنون زیادی وجود دارد که با استفاده از آن می‌توان از نگرانی دست برداشت. نکته مهم استفاده منظم از آنها تا هنگامی است که رفتار جدید به عادت تبدیل شود. این گفته را به یاد داشته باشید که آرامش، گهواره قدرت است.

اعمال ما تأثیر چشمگیری بر احساس خوشبختی و رضایت ما از زندگی دارد. 10 راهبرد ثابت‌شده برای افزایش رضایت عبارتند از:

1 – لحظات روزانه زندگی را درک کنید

هر از چندی مکث کنید تا گل سرخی را ببویید یا کودکان را حین بازی تماشا کنید. کسانی که درنگ می‌کنند تا وقایعی را که به‌طور عادی با عجله پشت سر می‌گذارند، ببینند یا در طول روز به وقایع خوشایند روزانه فکر می‌کنند، افزایش قابل توجهی را از نظر رضایت و کاهش افسردگی گزارش می‌کنند.

2 – از مقایسه بپرهیزید

چشم و هم‌چشمی جزئی از بسیاری از فرهنگ‌هاست اما مقایسه خودمان با سایرین می‌تواند به رضایت و عزت نفس لطمه وارد کند. به جای مقایسه کردن با دیگران، توجه خود را به دستاوردهای شخصی معطوف کنید تا به رضایت بیشتری دست یابید.

3 – بیش از اندازه به پول توجه نکنید

کسانی که پول را در رأس فهرست اولویت‌های خود قرار می‌دهند، بیشتر در معرض افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین هستند. این امر در ملل و فرهنگ‌های گوناگون یکسان است. هر چقدر بیشتر رضایت را در کالاهای مادی بجوییم، کمتر آن را می‌یابیم. رضایت، عمر کوتاهی دارد و گذراست. پول‌دوستان نیز در آزمون پویایی و خودشکوفایی نمره اندکی می‌گیرند.

4 – اهداف معنادار داشته باشید

کسانی که برای تحقق چیزی ارزشمند تلاش می‌کنند، بسیار راضی‌تر از کسانی هستند که رؤیاها یا آرزویی ندارند. این اهداف می‌تواند به سادگی یاد‌گرفتن مهارتی جدید یا بار آوردن بچه‌ها به شیوه‌ای اخلاقی باشد. انسان همواره برای رشد به نوعی معنا نیاز دارد. به گفته دانشمندان، رضایت و خوشبختی در محل تلاقی لذت و معنا قرار دارد. هدف چه در محل کار و چه در خانه آن است که فعالیت‌هایی انجام دهیم که از نظر شخصی هم لذت‌بخش و هم مهم باشد.

5 – در کار ابتکار به خرج دهید

میزان رضایت شما از شغل تا حدی به ابتکاری که به خرج می‌دهید، بستگی دارد. محققان معتقدند هنگامی که خلاقیت به خرج می‌دهیم، به دیگران کمک می‌کنیم و راه‌های بهبود در امور را پیشنهاد می‌کنیم یا کارهای اضافی انجام می‌دهیم، از کارمان بیشتر احساس اغنا می‌کنیم.

6 – دوست پیدا کنید و به خانواده اهمیت دهید

افراد راضی معمولاً‌ خانواده، دوست و روابط بهتری دارند. اما صرف کمیت رابطه با افراد کافی نیست، بلکه کیفیت آن نیز اهمیت دارد. انسان به رابطه نزدیک نیاز دارد؛ رابطه‌ای که در برگیرنده تفاهم و توجه باشد.

7 – لبخند بزنید، حتی زمانی که حالش را ندارید

به‌نظر ساده می‌رسد اما بسیار مؤثر است. افراد راضی امکانات موجود، فرصت‌ها و موفقیت را می‌بینند. وقتی آنان به آینده نگاه می‌کنند، خوشبین هستند و وقتی گذشته را مرور می‌کنند، معمولا گزینه‌های مثبت را می‌بینند. حتی اگر از بچگی اینگونه بزرگ نشده‌اید که نیمه پر لیوان را ببینید، با تمرین نگرش مثبت به عادت تبدیل می‌شود.

8 - طوری تشکر کنید که گویی واقعاً قدردان هستید

کسانی که عادت به سپاسگزاری دارند، معمولاً‌ سالم‌تر و‌ خوشبین‌تر هستند و بیشتر به سوی تحقق اهداف پیشرفت می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به کسانی که به آنان کمک کرده‌اند، نامه تشکرآمیز می‌نویسند، از نظر رضایت در سطح بالا و از نظر افسردگی در سطح پایینی قرار دارند. به علاوه اثر یک نامه تشکرآمیز تا هفته‌ها طول می‌کشد.

9 – از خانه بیرون بروید و ورزش کنید

تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به اندازه داروها در درمان افسردگی مؤثر باشد و در عین حال هیچ‌گونه عوارض جانبی نیز نداشته باشد. به علاوه، هزینه آن نیز به‌مراتب کمتر است. ورزش منظم حس تحقق چیزی را به انسان می‌دهد، امکان تعامل با دیگران را فراهم می‌کند، هورمون‌های عامل احساس خوب را در بدن آزاد می‌کند و عزت نفس را افزایش می‌دهد.

10 – بخشش را فراموش نکنید

نوع‌دوستی و بخشش را به جزئی از زندگی خود تبدیل کنید و از این کار مقصودی را بجویید. محققان می‌گویند کمک به همسایه، داوطلب‌شدن برای انجام کارهای عام‌المنفعه یا اهدای کالا و خدمات باعث ایجاد احساس خوبی در شخص می‌شود که مزایای زیادی از نظر تندرستی به همراه دارد که از ورزش کردن یا ترک کردن سیگار هم بیشتر است. گوش کردن به درد دل دوست، یاد دادن مهارت‌ها، توجه به موفقیت‌های دیگران و روحیه گذشت نیز به رضایت می‌افزاید. محققان می‌گویند کسانی که برای دیگران خرج می‌کنند، بیشتر از کسانی که برای خودشان خرج می‌کنند، احساس رضایت می‌کنند.

من الان نباید دچار استرس شوم. شما باید همیشه احساسات خود را قبول کنید در غیراین صورت آن احساسات به‌زودی بر شما غلبه می‌کنند. اگر شما قبول کنید که استرس دارید یک قدم جلو هستید و بهتر می‌توانید بر آن غلبه کنید.
مسئولیت احساسات خود را قبول کنید : خالی کردن حالات استرس خود روی دیگران بسیار کار ساده‌ای است. ولی سعی کنید که هیچ‌وقت با دیگران رفتار نامناسبی نداشته باشید. اگر با دیگران بر خلاف میل آنها رفتار کنید باعث می‌شود که آنها ناراحت شده و ناراحتی خود را بر سر شما خالی کنند.
سرزنش کردن فقط باعث استرس بیشتر شما می‌شود. زیرا اشتیاق، خود مستقیما با عوامل قابل کنترل شما در ارتباط است. آنچه غیرقابل دسترسی است شما را مشتاق می‌کند. اگر شما همسرتان را به‌خاطر داد زدن سرزنش می‌کنید پس تنها راه‌حل این است که همسرتان صدایش را پایین بیاورد. که در این حالت اشتیاق و استرس هر دوی شما افزایش می‌یابد زیرا شما نمی‌توانید تاثیر زیادی روی صدای همسرتان داشته باشید.
اما زمانی‌که شما مسئولیت کار خود را قبول کردید آن وقت فاکتور سرزنش کردن از بین می‌رود. و شما با واقعیت روبه‌رو شده و قربانی دیگران نمی‌شوید و می‌توانید کنترل احساسات خود را در دست بگیرید لذا مسئولیت شما باعث می‌شود تا نسبت به احساسات خود کاری انجام دهید. اگر شخصی باعث اضطراب شما می‌شود، او را صدا کنید و به او بگویید چه احساسی نسبت به او دارید و چرا این احساس را دارید و چه می‌توان کرد که این احساس از بین برود. این موضوع را با سرزنش کردن آنها بدتر نکنید. همیشه راجع به مشکل خود فکر کنید، نه راجع به شخص به‌خصوصی.
نفس کشیدن : زمانی‌که اضطراب وجود شما را فرا می‌گیرد، ناخودآگاه نفس‌های کوتاه می‌کشید. این اولین مرحله قبل از جدال و یا خاموشی و سکوت است که اینها خود باعث صدمه زدن به گفت‌وگو می‌شود. بنابراین در این مواقع نفس‌های عمیق بکشید، این کار باعث کاهش اضطراب می‌گردد.
استراحت کوتاهی بکنید : از صحنه خارج شدن همیشه فکر شما را تازه می‌کند. البته نیازی به سفر‌های بلندمدت نیست بلکه یک استراحت کوتاه‌مدت تنها چیزی است که به آن نیاز دارید. قدم زدن و یا تمرین در باشگاه ورزشی کافی است. بهتر است فعالیت کنید تا هورمون‌های مخالف و ضد‌حالت‌های فعلی در شما ایجاد شود. ورزش همیشه باعث ریلکس شدن بدن می‌شود. دوری از محل اضطراب باعث آرامش فکر شده و فرصتی جهت مقابله با مشکل به شما می‌دهد. حتما سعی کنید بعد از استراحت مشکل را با طرف مقابل بازگو کنید در غیراین صورت فقط وقفه‌ای در مشکل به‌وجود آمده است بدون آنکه مشکل شما بر طرف گردد.
انعطاف پذیر باشید: استرس غیرقابل اجتناب است و مانند طلوع و غروب خورشید اتفاق می‌افتد. پس بهترین راه مبارزه با آن تغییر رفتار و برخورد با دیگران است. نرم باشید نه سخت. با توجه به کلام افراد نشانه‌های استرس را تشخیص داده و سپس خودتان را با آن تطبیق دهید. با کمی انحراف و گذشتن از علائق خود دیگران را در به‌دست آوردن نیازهایشان کمک کنید. نیازی به سختی کشیدن و تحمل سفرهای دور و دراز نیست فقط به صحبت‌های دیگران گوش دهید و توجه داشته باشید که این روش به خوبی باعث کاهش استرس می‌گردد.
راجع به مشکل بعد از وقوع آن صحبت کرده و بحث کنید: این موضوع را اگر با موضوع قبلی یعنی انعطاف پذیری ادغام کنید می‌توانید افراد مضطرب را کنترل کنید. شما حتما باید بعد از یک اتفاق تنش‌زا (بعد از آرام شدن) راجع به آن صحبت کنید
در غیر این صورت آن مشکل به شکل فجیع تری تکرار خواهد شد.
اگر شخصی را می‌شناسید که زود عصبانی می‌شود به او بگویید که موضوع زیر را بخواند.
اضطراب و استرس شیمیایی: 3 مورد ذکر شده زیر باعث استرس و اضطراب شده و شما باید از آنها دوری کنید.
الف) نیکوتین: این ماده هم در کوتاه مدت باعث آرامش شده ولی در درازمدت به فرد صدمه می‌زند. اگرچه کشیدن یک سیگار در همان لحظه باعث آرامش می‌گردد ولی ضربان قلب را افزایش داده و نفس‌ها را کوتاه می‌کند و ضررهای بیشمار دیگری نیز دارد.
ب) کافئین: از این داروی محرک دوری کنید به جای قهوه از یک نوشابه دیگربا کافئین کمتر مثل چای استفاده کنید.
ج) شکر: غذاهای شیرین باعث افزایش گلوکز می‌شود. می‌توانید از غذاهایی با شکر کمتر استفاده کنید مثل انواع نان سبوس‌دار.
از دیــگران راجـع بــه عکس ‌العمل ‌های خودتان در هنگام استرس سؤال کنید : شما حتما باید این‌کار را بکنید زیرا در موقع استرس متوجه بسیاری از مسائل و رفتارهایی که از شما سر می‌زند نیستید و فراموشی کوتاه مدت اجازه بازیابی مسائل را به شما نمی‌دهد. همچنین اطلاع‌یافتن از رفتارهایتان می‌تواند به شما کمک شایانی بکند. اگر دیگران بگویند که شما در هنگام استرس فریاد می‌زنید، به‌خود آمده و خواهید دانست که باید استرس خود را کاهش داده و سپس به گفت‌وگو بپردازید.

هم اکنون فقط 1600 راس پاندا در جهان زیست می کنند و بسیاری از کشورها به ویژه چین ، برای حفظ نسل آنها همه جانبه تلاش می کنند.
جالب است بدانید جشن تولد پیرترین پاندای دنیا 17 آذر پارسال در باغ وحش بزرگ استان «شاندونگ» چین برگزار شد.«تائو تائو» پاندای ماده ای است که در باغ وحش «جینان» نگهداری می شود و طرفداران بی شماری دارد.
جانور شناسان عمر طبیعی هر خرس پاندا را 25 سال تخمین می زنند اما «تائو تائو» 36 ساله است.این حیوان محبوب با وجود بیماری قلبی و آب مروارید چشم ، اشتهای خوبی دارد و لقب پیرترین پاندای دنیا را یدک می کشد.

 الکساندر دوما پس از اتمام تحصیلاتش چون دارای خطی زیبا بود ابتدا در یک دفترخانه به کار منشیگری پرداخت و سپس به عنوان منشی وارد خدمت یکی از بزرگان آن دوره شد. جزئیات انقلاب کبیر فرانسه را از دهان پدر خود شنید و بعدها در رمان های خود توانست صحنه های مهیج و مخوف آن را با قلم زیبای خویش مجسم کند. اسناد و مدارک و یادداشت های خصوصی نیز که طی سنوات مختلف به دستش افتاد، او را در نوشتن رمان های متعددی که زمینه همه آنها تاریخ فرانسه است بسیار کمک کرد.

دوما به دلیل ذوق وافری که به مطالعه داشت با نویسندگان بزرگ و آثار بزرگان و کتب تاریخی و نمایشنامه های رمانتیک آشنا شد و آنها را با شوق و علاقه شگرفی مطالعه کرد و مشغول نوشتن نمایشنامه شد.

پس از اینکه مدتی صاحبان تئاتر او را ستودند، بالاخره در سال 1829 «هنری سوم» او در تئاتر فرانسه به معرض نمایش گذاشته شد و این نمایشنامه نام او را بر سر زبان ها انداخت و موجب دوستی وی با ویکتور هوگو و سایر شعرا و نویسندگان شد.دوما پس از هنری سوم، نمایشنامه آنتونی را که یک درام عشقی بود به رشته تحریر درآورد.

موفقیت نمایشنامه اخیر حتی موفقیت «پیس اول» را تحت الشعاع قرار داد و بالاخره پس از یک رشته فعالیت های سیاسی، در سال 1844 بزرگترین و مشهورترین اثر خود را به نام سه تفنگدار منتشر ساخت و در همین سال یکی دیگر از کتاب های معروف خود را که کنت مونت کریستو نامیده می شد چاپ و منتشر کرد.

دوما در مدت چهل سال داستان ها و نمایشنامه ها و مقالات و اشعار متعددی منتشر ساخت که تعدادشان از دویست نیز تجاوز می کرد ولی هیچ یک از آنها از حیث ارزش ادبی و سایر محسنات با سه تفنگدار قابل مقایسه نیست.

شهرت او تقاضای ناشران را زیادتر کرد، تا جایی که دوما نویسندگان دیگر را به کار دعوت کرد تا از روی یادداشت های او داستان بنویسند و او خود در آنها دستی می برد و صحیح می کرد و به ناشران تحویل می داد که یکی از این شرکای ادبی او نویسنده معروف «اوگوست ماکت» نام دارد. استیونسن نویسنده ی نامدار انگلیسی می گوید:پس از شکسپیر عزیزترین دوست من وارتانیان قهرمان داستان سه تفنگدار است...

دوما نیز مانند تمام مردان بزرگ جهان از تهمت حسودان ایمن نماند و درباره او می گفتند که دیگران داستان ها را می نگارند و او فقط اسمش را پشت جلد آنها می نویسد.

اگر این تهمت پایه و اساس محکمی داشته باشد باید گفت که دوما به چه شهرت و محبوبیتی رسیده بود است که خوانندگان حاضر بوده اند هر اثر وی را تنها به صرف اینکه نام دوما بر پشت جلد آن منقوش بوده بخوانند، البته این حرف را در مورد جک لندن ، نویسنده بزرگ آمریکایی هم می زنند ولی آیا می توان قبول کرد؟

دوما در اوج شهرت کاخ افسانه آمیزی بنا کرد و آن را مونت کریستو نامید و خوان نعمتش را که برای دوست و بیگانه پیوسته باز بود، در آن گسترد، ولی سرانجام بر اثر اسراف و تبذیر و گشاده دستی های زیاد تهی دست شد و طلبکارانش کاخ وی را به فروش رساندند.

دوما در سال 1851 به بروسل رفت و در آنجا به نگارش خاطرات خویش مشغول شد، پس از آن به پاریس بازگشت و به کار روزنامه نویسی پرداخت. در سال 1858 به روسیه مسافرت کرد و اندکی پس از مراجعت، به سیسیل رفت و به دار و دسته یوسف گاریبالدی آزادیخواه بنام و ناجی ایتالیا پیوست و مدت چهار سال در راه هدف مقدس او با سرسختی و علاقه مبارزه کرد.

دوما در سالهای آخر عمر دچار مضیقه ی مالی و تنهایی و مشکلات خانوادگی و بیماری شد و سرانجام در پنجم دسامبر 1870 در سن شصت و هشت سالگی در خانه ی پسرش که بعدها یکی از نویسندگان بزرگ شد در دیپ درگذشت.

آثار
آثار دراماتیک او که در زمان خود نیز شهرت بسیار داشت عبارتند از:
- سه تفنگدار،
- گردن بند خانم موتسورو،
- ملکه مارگو،
- ژوزف بالسامو،
- پاسداران چهل و پنج گانه،
- آموری،
- لاله سیاه،
- تأثرات سفر،
- گودال جهنم،
- خدا وسیله ساز است،
- تبعیدشدگان،
- ابوالهول سرخ،
- آسکانیو،
- برج کج و کنت مونت کریستو،
- غرش توفان،
- قبل از طوفان.