سخن شهید آیت ا... دکتر محمّد حسین بهشتى رحمه اللّه (1307 - 1360 ه .ش ):
این ایستادن و خم شدن ، این نشستن و به خاک افتادن ، و با هر یک کلماتى گفتن چه معنا دارد؟ در آن لحظه که آدمى به کمال و شکوه بى‌نهایت آفریدگار جهان مى‌اندیشد، سراپا شیفته آن مى‌شود، دل و جانش به خضوع و خشوع و فروتنى مى‌گراید، با آهنگ فطرت در برابر آن همه کمال و عظمت سر تعظیم فرود مى‌آورد، رکوع و سر به زمین مى‌ساید، سجود و زبان به ستایش مى‌گشاید، حمد و تسبیح .
و در آن لحظه که انسان خود را به کمک یک نیروى برتر از ماده نیازمند مى‌یابد، دل به سوى آفریدگار دانا و توانا و مهربان جهان مى‌آورد، راز و نیاز خود را با او در میان مى‌نهد و او را به کمک مى‌خواند، دعا این است نماز ما و نیایش روزانه ما، به سوى خدا، خداى یکتا، خداى پر مهر. نیایشى که هر فرازش ، بیانگر اصلى از اصول جهان بینى اسلام ، و هر حرکتش ، نمایشگر پیوند عمیق انسان اسلام با خداست.
نیایشى که انسان را به سوى خدا، به سوى راه او، و به سوى رهبران او مى‌کشاند. او را به همه شایست?کاران روى زمین ، در طول تاریخ ، در گذشته و آینده و حال ، پیوند مى‌دهد. و صف او را از صف ستمگران و تبهکاران و گمراهان جدا مى‌سازد تا در راه راست خدا استوار بماند و به بیراهه نیفتد. اینک تو اى انسان جستجوگر عصر ما برخیز، برخیز تا با شور و نشاط، به نیایشى چنین زنده و سازنده بپردازیم ، و خود را از هر چه جز حق و حقیقت است پیراسته سازیم.[1]
[1] . نماز چیست ، شهید آیت ا... دکتر سیّد محمد حسین بهشتى (ره )، ص 10
