اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن، صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعه و فی کل ساعه ولیاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و عیناً حتی تسکنه أرضک طوعاً و تمتعه فیها طویلاً.
با سلام و تبریک پیشاپیش به مناسب تولد یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج)؛
در بسیاری از روایات، از نشانههای پیامبران در امام مهدی (عج) سخن گفته شده است. قائم آل محمد (ع) وارث پیامبر و علی است و علی (ع) وارث هزار سنت از سنتهای پیامبران گذشته میباشد. نشانههایی که از تمام پیامبران در امام مهدی (ع) وجود دارد عبارتند از:
1ـ عمر طولانی آدم ونوح (ع)
آدم (ع) 1000 سال و نوح (ع) 2500 سال عمر کردند.
2ـ پنهان ماندن تولد ابراهیم و موسی (ع)
ولادت حضرت ابراهیم و حضرت موسی (ع) تا مدتها یک راز بود. مادر حضرت ابراهیم (ع) از ترس نمرود، فرزند خود را در غار گذاشت. مادر حضرت موسی(ع) نیز از ترس فرعون، فرزند خود را به نیل سپرد. نشانهای که قائم آل محمد (ع) از این دو پیامبر الوالعزم دارد، این است که وی هنگامی که به دنیا آمد که خلفای بنی عباس به دنبال کشتن او بودند.
امام حسن عسکری (ع) از ترس باخبر شدن مأموران حکومت، بارداری همسر خویش را حتی از نزدیکان خاص و بستگان بسیار نزدیک خود پنهان داشت. تنها حکیمه، که دختر امام جواد و عمّه امام عسکری (ع) بود، آن هم در شب ولادت حجهبنالحسن از این راز آگاه شد.
حکیمه میگوید: ابومحمد در نیمه شعبان سال 255 ه.ق کسی را نزد من فرستاد و فرمود: عمه جان! امشب افطارت را در خانه ما صرف کن؛ زیرا خدای عزوجل تو را به تولد ولیّ و حجّت خود بر آفریدگانش و جانشین پس از من، مسرور و شادمان خواهد ساخت. از این سخن بسیار خوشحال شدم، لباسم را پوشیدم و هماهن لحظه از خانه بیرون رفتم، تا به ابو محمد رسیدم. او در حیاط نشسته بود و کنیزانش اطراف وی را گرفته بودند. عرض کردم: فدایت شوم! فرزندت از کدام یک از آنهاست؟ فرمود از سوسن است. نگاهی به آنها انداختم و آثار بارداری را تنها در سوسن دیدم.
3ـ ناشناس بودن حضرت یوسف (ع)
حضرت یوسف (ع) بنابر علتها و مصلحتهایی، مدتی غایب شد آن حضرت را برادرانش در کودکی به چاه انداختند. وی پس از نجات یافتن از چاه، همچنان از نظر ها غایب بود و به طور ناشناس در بین مردم زندگی میکرد. مردم او را میدیدند، اما وی را نمیشناختند. امام مهدی (ع) نیز این گونه است و مردم او رامیبینند، اما او را نمیشناسند. امام صادق (ع) فرمود: نشانهای از یوسف در او، این است که خداوند بین او و سایر مردم حجاب قرارداده، مردم او را میبینند، ولی او را نمیشناسند.
4ـ آزمایش سخت حضرت ایوب (ع)
حضرت ایوب (ع) مورد آزمایش بسیار سخت قرار گرفت و در پایان با سربلندی از این آزمایش بیرون آمد و رحمت گسترده خداوند او را فرا گرفتن و گرفتاریهایش رفع شد. امام زمان (ع) نیز پس از آزمایش بزرگ الهی، سرانجام گشایش برای او حاصل میشود و ظهور میکند. امام زینالعابدین (ع) فرمود: نشانهای از ایوب (ع) در او هست، فرج پس از گرفتاری و آزمایش است.
5ـ جوانی حضرت یونس بن متی (ع)
یونس بن متی (ع) پس از سالها دوری و غیب از قوم خود، بار دیگر به میان آنها بازگشت. مردم فکر میکردند یونس (ع) پیر شده است، اما دیدند که او هنوز جوان است.
امام زمان (ع) پس از یک غیب طولانی که روشن نیست چه قدر طول بکشد، در سیمای جوانی چهل ساله ظهور خواهد کرد. امام باقر (ع) به محمدبن مسلم فرمود: آن شباهتی که از یونس بن متی (ع) در او هست، این است که پس از بازگشت از غیبت، به سیمای جوان خواهد بود.
امام رضا (ع) نیز فرمودند از نشانههای امام دوازدهم این است که آن بزرگوار از نظر سن پیر است، اما سیمایی جوان دارد که هر بینندهای گمان میبرد آن حضرت چهل ساله است و یا کمتر از چهل سال دارد.
6ـنشانهای از حضرت عیسی (ع)
گروهی درباره حضرت عیسی (ع) گفتند که او هرگز متولد نشده و گروهی دیگر گفتند که وی مرده است. درباره امام عصر (ع) نیز چنین سخن گفته شده است.
7ـ نشانهای از محمد مصطفی (ص)
در روایات، حضرت مهدی (ع) آمده است یهتدی بهداه و یسیر بسیرته (بحارالانوار، ج51، ص224): امام مهدی (ع) به روش پیامبر (ص) مردم را هدایت کرده و به سیره آن حضرت (ص) عمل میکند. امام صادق (ع) فرمود: امام مهدی (ع) راه و روش رسول خدا(ص) را در پیش میگیرد. همچنین روایت شده است:نشانهای که امام مهدی (ع) از رسول خدا (ص) دارد این است که با شمشیر قیام میکند.
امام باقر (ع) نیز فرمودند: آن نشانهای که از محمد (ص) دارد، این است که سیره و روش آن حضرت را در پیش میگیرد و آثارش را تبیین میکند. سپس شمشیر بر شانه خود میگذارد و در هشت ماه، دشمنان خدا را به قتل میرساند.
و
چرا حضرت مهدی (ع) با شمشیر قیام میکند؟
1. احتمال دارد وقوع جنگهای هستهای پیش از ظهور، باعث از بین رفتن تمدن بشر شود، از این رو، سلاحی غیر از شمشیر در عصر ظهور وجود نخواهد داشت.
2. احتمال دارد شمشیر رمز قدرت باشد و حضرت مهدی (ع) با سلاح روز با دشمنان بجنگد. (بامداد بشریت، محمدجواد مروجی طبسی، ص99)