دکتر علی شریعتی
و تو ای علی ، ای شیر ! مرد خدا و مردم ، رب النوع عشق و شمشیر!
ما شایستگی ( شناخت تو را ) از دست داده ایم ، شناخت تو را از مغزهای ما برده اند ، اما ( عشق تو را ) علیرغم روزگار ، در عمق وجدان خویش ،در پس پرده های دل خویش همچنان مشتعل نگاه داشته ایم
چگونه تو عاشقان خویش را در خواری رها میکنی
تو ستمی را بر یک یهودی که در ذمه حکومتت می زیست تاب نیاوردی ، و اکنون ، مسلمانان را در ذمه یهود ببین .
و ببین که بر آنان چه میگذرد !
ای صاحب آن بازو که (یک ضربه اش از عبادت هر دو جهان برتر است ) ضربه ای دیگر!
