در روزهای سپری شده از جشنواره تقریباً همه­ی کارهای اجرا شده را دیدم ولی این بار این تماشای نمایش­ها رنگ و بویی دیگر داشت.

        اعضای هیأت داوری جشنواره امسال شاهد حضور نسل­های متعدد تئاتر ایران و مدرسین این حوزه در کنار سیاستگذاران حوزه­ی تئاتر کشور بود که ترکیب قوی و با دانشی را فراهم ساخت.

    حضور در بطن هیأت داوری و ارزیابی نمایش­ها در کنار اساتید فن تئاتر به عنوان "مسؤول کمیته­ی داوران" و بهره­مندی از صحبتها و کارشناسی­هایی که بعد از اجراها در بین هیأت داوران شکل می­گیرد، مباحثه با آنان و ارزیابی نمایشها در کنار این جمع فرهیخته، یک فرصت ارزشمند است که برای من به عنوان یک پژوهشگر عرصه­ی هنر و بخصوص تئاتر فراهم شده بود.  

       از این بحث که بگذریم، رویداد دیگری که در این جشنواره برایم مغتنم شمرده می­شود حضور در کنار "استاد عزت­ا... انتظامی" به عنوان یکی از اعضای هیأت داوری است. همیشه از دیدن بازی­ها و نقشهایی که استاد در قالب آنها به هنرمندی می­پردازند لذت برده و می­برم. اما نکته­ای که به جهت بهره­مندی این چند روز از محضر ایشان برایم بسیار چشمگیر بود و بر خود لازم دانستم که آن را با تمام هم نسلان خود، در میان بگذارم، روحیه­ی خستگی­ناپذیر ایشان در طول ایام برگزاری جشنواره است. اجراهای پی­درپی شامل پنج اجرای بدون وقفه در سالنهای مختلف و با فاصله­های مکانی و زمانی زیاد ، طولانی شدن زمان اجراها و ادامه دار شدن آنها تا پاسی از شب ، شاید برای بسیاری از علاقه مندان به هنر تئاتر قابل رفع و چشم پوشی است. اما برای فردی با کسوت ایشان و حضور در دهه هشتم زندگی بسیار دشوار می نماید . در پاره ای از اوقات علی رغم ازدحام علاقه مندان که از ویژگیهای جشنواره­هایی از این دست است که با حضور ایشان این ازدحام افزایش می­یافت،  بارها شاهد عشق و علاقه­ی استاد به هنر و جوانان بوده­ام که با گذشت از پیچ و خم و بلندی­های تالارهای نمایش خود را به اجراها می­رساندند و با مهربانی و لطفی سرشار و در کنار تماشاگران به تماشای اجراهای جشنواره می­پرداختند و در گفتارشان این حضور در بین تماشاگران را باعث ملموس­تر شدن عکس­العمل آنان و بهره­مندی هیئت داوری از نظریات تماشاگران که آنها را بسیار مشتاق معرفی می­کنند، می­دانند. این همه تلاش، علاقه و نظم در کارها نزد ایشان برای ما جوانان عرصه­ی تئاتر کشور می­تواند الگوی بسیار مناسبی باشد که دلیل آن را در گفتارهای شخصی از خود ایشان جویا شدم که بطور کلی می­توان آنها را اولاً در سالم­زیستن و زندگی کردن و ثانیاً در عشق و علاقه به این عرصه و " هنر" خلاصه کرد.

       وجود ایشان در هنر این سرزمین به یقین موهبتی ارزشمند است که با لطف و بزرگواری ایشان، امسال شاهد حضور سوم این استاد گرانقدر در جمع هیئت داوران " جشنواره ماه" بودیم.

  امیددارم که به لطف خداوند حضور ایشان همواره مستدام بوده و هر ساله در کنار این جشنواره بمانند و سایه­ی " عزت "  خود را بر سرِ  ما بگسترند که به واقع "ماهِ درخشان" جشنواره­ی ماه هستند.

امیرعباس اشرف