«ادامه مطلب شب قبل ...»

امشب انشاا... سعی خواهم کرد که ماجرای اتفاق افتاده را به پایان برسانم چون فکر میکنم دوستان دیگر کمی خسته شده باشند .شب قبل به اینجا رسیده بودم که من در پاسخ به درخواست مبلغ ، توسط جناب آقای دزد پاسخی دادم که شاید از دیدگاه برخی عجیب و شاید از دیدگاه برخی دیگر مناسب بوده باشد.  

من با پیشنهاد 000/000/3 ریالی که داده شده بود موافقت کردم و خواستم این مبلغ را بابت پس گرفتن کیف پرداخت کنم (خوب به هر حال همانطور که قبلاً ذکر شده مدارک نسبتاً مهمی توی کیف داشتم) بنابراین خواستار معرفی محلی از طرف آقا دزده شدم تا پول را در آنجا تحویل دهم و کیف را تحویل بگیرم. در حین گفتمان بودیم که ناگهان حرف عجیب دیگری از طرف جناب دزد شنیدم که به من گفت تو داری عمداً صحبت را طولانی میکنی تا پلیس من را ردیابی کند که باز من این موضوع را رد کردم ، خلاصه اینکه وقتی آدرس محل را پرسیدم به من جواب داد : باید پول را داخل یکی از حسابهای کارت بانک که متعلق به خودم است بریزم (چون کارت بانکهایم نیز توسط وی دزدیده شده است) و بعد از واریز مبلغ شماره رمز کارت خود را به او بدهم تا بتواند از حساب من پول را برداشت کند . (دزد به این زرنگی والا خیلی نوبره)

و وقتی پول را برداشت کیف را در محلی گذاشته و آدرس آنجا را به من میدهد تا کیف و یکدست لباس و کفش نویی که تازه خریده بودم را بروم و بردارم.در اینجا بود که مجبور شدم دوباره تصمیم تازه ای اتخاذ نموده و همه چیز را برای همیشه تمام کنم برای همین بود که از وی دوباره فرصت خواستم برای فکر کردن و قرار شد تا ساعت 23:00 با من تماس بگیرد من نیز در این مدت تصمیم خود را گرفتن اما از تماس وی خبری نشد و حدود ساعت 4:45 دقیقه صبح بود که با من تماس گرفته شد ولی من بدلیل خستگی زیاد قادر به پاسخگویی نبودم و نتوانستم تلفن را جواب بدهم . اما خوشبختانه حدود ساعت 17:00 روز بعد بود که دوباره تماس گرفت و از من پاسخ خواست که من پاسخ دادم .... «نــــــــه»

و گفتم تمام مدارک رو دور بنداز چون من پول زور به کسی نمیدهم و حاضرم دوندگی برای گرفتن المثنی تمام مدارک را به دوش بکشم ولی اینگونه به کسی باج ندهم. الآن نیز حدود دو روز است که از کار، بیکار شدم و بدنبال شکایت و مسدود کردن کارت بانکها و صدور المثنی برای گواهینامه و سایر مدارک هستم. ( البته امشب با اینکه طولانی شد ولی باز خیلی چیزها را نیز فاکتور گرفتم)

 «پــــایــــان »