بسم رب النور

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم             موجیم که آسودگی ما عدم ماست

فرهیختگان عزیز

دوران پر تکاپوی تحصیل را به پایان رساندید و شما امروز دانشگاه را با کوله باری از علم که خداوند در آن گنیجینه های معرفت خویش را به ودیعت نهاده است، ترک می گویید.

اما نیک می دانید که این آغاز راه است و تا رسیدن به مقصد ، راه بسیار باقی است.

همت را بلند دارید و گامهایتان را محکم کنید و هوشیار باشید که آن ودیعت الهی شما، رسالتی سنگین بر دوش و مسئولیتی گران بر عهده تان نهاده است.

پس خشنودی خداوند را سر لوحه اعمالتان قرار دهید و بدانید که فردایی روشن از آنِ کسانی است که می اندیشند و جز راه خیر نمی پویند.

و فراموش مکنید که دانشگاه چون خانه شماست. اساتید، دوستان و همراهان شما در این سرا  به منزله خویشان شما.

پس خانه و خاندان را به خاطر بسپارید.

اساتید تان موفقیتهای روز افزون شما را به اتنظار نشسته اند.