دورد بر شما
متاسفانه اونقدر سرم شلوغ بود که فراموش کردم جشن های اردیبهشت رو به موقع آپ کنمL حالا جبران می کنم و جشن های نصف اردیبهشت رو توی این پست می ذارمJ
دوم اردیبهشت ما چنین جشنی برگذار می شه ولی متاسفانه هنوز اطلاعاتی در موردش کسب نکردم L در اولین فرصت این کار رو انجام می دم.
روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت گاهنامه کهن 3746 ایرانی در سالنامه کهن ایرانی این روز به جشن اردیبهشتگان نامیده میشود.
ریشه واژه:
آردی بهشت از واژه اوستایی "اشه وهیشته" و پهلوی "ارت وهیشت" نماینده اشویی است و به مانک (معنی) بهترین راستی و نام یکی از امشاسپندان است.
کمی درباره آردی بهشت:
از آردیبهشت امشاسپند در سراسر اوستا ستایش بسیار می شود. آردی بهشت نمودار راستی و پاکی و پارسایی است. پس از این که مشیا (آدم) دارای اندیشه درست شد می باید روانش بهنجار شود به گونه ای که اندیشه و رفتار و گفتارش راست گردد و دروغ از اندیشه و رفتار و گفتارش از میان برخیزد که راستی نشان دهنده استواری روان است... چون اهریمن نماینده بی سامانی و آشوب و دروغ و ناپاکی است، با آتش راستی و پاکی و داد گریزان می گردد.
چنانکه همه امشاسپندان دارای دو روی مینوی و زمینی هستند، آردی بهشت هم همچنین نگاهبان آتش است، چرا که آتش بهترین جلوه گاه راستی و پاکی به شمار می رفته است. این امشاسپند در جهان مینوی نماینده پاکی و راستی و سامان دهی و داد اهورایی است و در جهان زمینی سر پرستی آتش را بر گردن دارد از این رو با ایزد آذر همانندی دارد. همانندی آتش و اردیبهشت را میتوان از آنجا دانست که آتش نیز در فرهنگ کهن ایرانی و زرتشتی نماد راستی و پاکی است.
در میان گل ها گل مرزنگوش نماد اردیبهشت است.
دهم اردیبهشت ماه جشنی در مناطق مرکزی ایران برگزار می شود به نام جشن چهلم نوروز یا چلمو.
شیرازی ها در کنار حوض ماهی سعدیه این جشن را بر پا می کنند و کرمانی ها در این روز به زیارت شاه خیراله می روند . پختن آش شیر نیز جز مراسم این روز است.
از روز خور تا دی به مهر از ماه اردی بهشت برابر با یازدهم تا پانزدهم اردی بهشت در گاه شماری باستانی (در تقویم کنونی برخی از زرتشتیان ایران از دهم تا چهاردهم اردی بهشت خورشیدی)
میدیوزرم از ترکیب واژگان اوستایی مئیدیو ( مَـئیدیو ) به چم میان و زرمیه ( زَ ر ِ میه ) به چم بهار پدید آمده است و به معنای میان بهار است.
این جشن هنگامی برگزار می شود که گیاهان رشد و نمو می کنند و کشاورزی بار دیگر رونق می گیرد و از سوی دیگر در باورهای سنتی زرتشتیان هنگام آفرینش آسمان است و به همین روی برای بزرگداشت آن ، جشن و شادی بر پا می شود.